ANNA KOZŁOWSKA
Mam na imię Ania. Jestem uczennicą III klasy Gimnazjum w Nowym Tomyślu. Interesuję się właściwie wszystkim, ale moim ulubionym zajęciem jest pisanie. Pisanie wierszy. Tematyka ich jest różna – patrzę, czuję – piszę. Bóg, wiara, duchy, koniec świata – piszę o wszystkim. Zaczęłam pisać chyba 10 lat temu. 10 lat – 2000 wierszy. Nie wiem, czy to dużo, czy mało, ale wiem że chcę to robić. Trzymanie w ręku własnego tomiku to nie lada satysfakcja. Taka właśnie przyjemność spotkała mnie w zeszłym roku szkolnym. Zaproszenie jakie otrzymałam na uroczystość zakończenia klas trzecich – a byłam przecież uczennicą klasy drugiej – oraz zaproszenie moich rodziców troszkę mnie zmroziło. Do dzisiaj pamiętam ten moment. Nie bardzo wiedziałam co mam robić. Były brawa, wszyscy słuchali tego co ja napisałam. Rodzice byli wzruszeni. Nie myślałam, że oddanie paru zeszytów i rozmowy z p. Renatą Orlicką i p. dyrektor Teresą Bukowiecką będą miały taki skutek. Potem dowiedziałam się, że było to możliwe również dzięki p. Halinie Kurcewicz, która była sponsorem mojego tomiku. Wiem, że jest ona na sali – bardzo pani dziękuję. Chciałam jeszcze dodać, że moje wiersze zostały wysłane do „Literatury Polskiej” oraz na konkurs „Turniej jednego wiersza”. Z niecierpliwością czekam – może jeszcze coś się wydarzy.

JOANNA LORENC
Mam na imię Asia, mam 15 lat i chodzę do III klasy Gimnazjum w Nowym Tomyślu. Interesuje się sportem i muzyką, ale przede wszystkim lubię rysować. Jeśli chodzi właśnie o rysowanie, to jest to moją pasją praktycznie od zawsze. Od zawsze lubiłam to robić i sprawiało mi to wielką przyjemność. Na początku rysowałam takie obrazki, jakie rysują wszystkie dzieci. Później były to postacie z moich ulubionych bajek, ale z czasem również z tego wyrosłam i zajęłam się rysowaniem zwierząt. Rysowałam różne zwierzęta, ale najbardziej polubiłam rysowanie koni. Nie rysuję koni bez powodu, po prostu najbardziej lubię te zwierzęta. Uważam je za bardzo piękne, szlachetne i mądre. Moje prace wykonuje ołówkiem, ponieważ według mnie najlepiej oddają charakter tych zwierząt. Rysowanie, co prawda sprawia mi przyjemność, ale nie poświęcam mu wiele czasu. Najczęściej rysuję prace na plastykę lub kiedy po prostu mam na to ochotę. Czasami potrzebuję czasu, żeby coś narysować, muszę się zastanowić, aby to co rysuję mi się podobało. O moim zainteresowaniu od początku wiedzieli moi rodzice i zachęcali mnie do dalszego rozwijania się w tym kierunku . Wiedziały też o tym moje nauczycielki plastyki w szkole podstawowej, ale dopiero w Gimnazjum zaczęłam trochę więcej działać plastycznie. Od jakiegoś czasu jestem członkiem Klubu Plastyków w mojej szkole. Jeśli chodzi o moje plany na przyszłość, to wiem, że nie zrezygnuję z rysowania, ale nie wiążę raczej tego z moim zawodem. Bardzo się cieszę, z zorganizowania dzisiejszej wystawy, ponieważ nigdy nie miałam okazji, aby zaprezentować moje prace szerszej publiczności spoza mojej szkoły. Po dzisiejszym dniu na pewno będę miała co wspominać i opowiadać moim dzieciom, a może nawet wnukom.

LIDIA PIETRUSZYŃSKA
Mam na imię Lidka. W tym roku kończę trzecią klasę Gimnazjum w Nowym Tomyślu. Interesuję się plastyką i literaturą a zwłaszcza książkami o tematyce fantastycznej. Lubię łączyć te dwie pasje – rysuję postacie z przeczytanych historii. Moją ulubioną książką jest Władca Pierścieni J.R.R Tolkiena , dlatego w moich pracach często pojawiają się postacie znane z tolkienowskiej trylogii. Obecnie jestem grafikiem w gimnazjalnej gazetce „Gigant” . W ubiegłym roku odbyła się w Gimnazjum w Nowym Tomyślu wystawa moich prac. Ponadto prace z tej wystawy zostały wysłane do Studia Filmów Animowanych Telewizji Polskiej. Spotkały się tam z uznaniem co mnie bardzo ucieszyło. Byłam bardzo zaskoczona ponieważ nikt mi nie powiedział co stało się z moimi pracami. Nawet nie podejrzewałam, że zostały one wysłane do telewizji. Czasami po ukończeniu pracy nad rysunkiem stwierdzam, że „nie wyszedł” mi tak jak powinien . Nieudana praca ląduje wtedy w koszu. Taki sam los spotyka często inne rysunki, które po pewnym czasie okazują się nie takie jak mi się na początku wydawało. W przyszłości chciałabym połączyć prace z hobby, np.: pracować w jakimś czasopiśmie jako grafik.

AURELIA SARBAK
Nazywam się Aurelia Sarbak i jestem uczennicą klasy III Gimnazjum w Nowym Tomyślu. Plastyką interesuje się już od najmłodszych lat, ale najbardziej lubię rysować. Fascynują mnie dzieła malarskie o tematyce mrocznej. Moim ulubionym malarzem jest Beksiński. Uważam, że jego prace pobudzają wyobraźnię i pozwalają na różne interpretacje. Sama lubię wykonywać prace ołówkiem, ponieważ sprawia mi to przyjemność i pozwala „bawić się” światłocieniem. Sądzę również, że prace wykonane ołówkiem czy węglem bardziej oddziałują na wyobraźnię odbiorcy. Jak na razie wykonuje prace o ważnej tematyce ale pragnieniem moim jest, by móc malować podobnie jak Beksiński. W Gimnazjum miałam wystawę, którą oglądali rodzice uczniów a później oni sami. Opinie na temat wystawy, jakie wyrazili oglądający rodzice oraz uczniowie ucieszyły mnie i usatysfakcjonowały, ponieważ wystawione prace bardzo się podobały. Moje rysunki wielokrotnie stanowiły tło czy dekoracje do różnych imprez organizowanych w Gimnazjum. Umiejętności moje mogłam wykorzystać malując buzie dzieciom podczas festynu dobroczynnego. Otrzymałam również zaproszenie na wzięcie udziału w wystawie prac plastycznych, z czego bardzo się cieszę i uważam to za duże wyróżnienie