SZTUKA KOMUNIKACJI INTERPERSONALNEJ

 

 

I. KOMUNIKACJA I JEJ REGUŁY

Komunikacja to proces wysyłania i odbierania wiadomości. Nie można się nie komunikować. Najpierw musisz rozpoznać wzorce własnego porozumiewania się i formy komunikacji innych. Następnie musisz wiedzieć jak reagować i jak rozwijać różne strategie porozumiewania się, by twój partner czuł się w kontakcie z tobą dobrze. Płynny przepływ informacji jest konieczny, nie tylko dla dobrego funkcjonowania grupy, ale również poszczególnej jednostki. Osoby działające skutecznie z wielką łatwością rozpoznają i określają styl komunikacji oraz sposoby poznawania świata drugiej osoby i bez trudu się do nich przystosowują. Wszystko co robimy – sposób siadania, poruszania się, ustawienia miejsca pracy, poruszania rękoma, mówienia, zmiany tonu głosu, mimika, - jest formą komunikacji i podlega subiektywnym regułom. Ze złamania reguł zarówno tych niewerbalnych jak i werbalnych może wyniknąć zamieszanie, zakłopotanie i bałagan. Gdy łamiesz reguły celowo w rezultacie możesz rozwiązać problem lub wywołać humorystyczną reakcję.

 

 

II. KOMUNIKACJA I INTENCJE

W samym sercu skutecznego bycia kryje się rozróżnienie między zachowaniem i intencją: tym co robisz, a tym, co właściwie chciałeś osiągnąć poprzez to zachowanie, Jest to rozróżnienie decydujące, jeśli zajmujemy się zachowaniami. Często to, co robisz, wcale nie daje ci tego co chciałeś mieć. Twoje zachowanie jest oceniane nie na podstawie dobrych intencji ale na podstawie formy przekazu i konkretnych zachowań. Dzięki rozróżnieniu intencji w komunikacji można uniknąć wielu powierzchownych, fałszywych i krzywdzących ocen, konfliktów i niedomówień. Koncentrowanie się na regułach komunikacji a nie na domniemanych intencjach pozwala rozwijać umiejętności interpersonalne bez zbędnych napięć i konfliktów. Każdy twój komunikat jest przepuszczany przez filtr subiektywnych przeżyć i doświadczeń odbiorcy. Ludzie najczęściej słyszą to co chcą usłyszeć, lub to co jest dla nich ochraniające. Dlatego jasność komunikacji i jasne wyrażanie intencji często decyduje o sukcesie lub porażce. Decyduje o tym czy ludzie się czują z nami dobrze.

 

 

II. PODSTAWOWE SKŁADNIKI SKUTECZNEGO DZIAŁANIA

Potrzebujesz trzech rzeczy by stać się rewelacyjnym specjalistą w dziedzinie komunikacji.

1.      Musisz zdawać sobie sprawę o jaki efekt ci chodzi – CEL

2.      Mieć bogactwo doświadczeń zmysłowych, żeby dzięki nim zauważyć reakcje, których oczekujesz      OSTROŚĆ POSTRZEGANIA

3.      Powinieneś być elastyczny, zdolny do bardzo wielu różnych zachowań, abyś mógł sprawdzić jakie         reakcje one wywołują – ELASTYCZNOŚĆ

 

IV. PIERWSZE WRAŻENIE I NASTAWIENIE

Nigdy nie otrzymasz drugiej szansy, aby zrobić dobre wrażenie.

Pierwsze wrażenie możesz zrobić tylko raz.

Pierwszy kontakt między ludźmi często decyduje o klimacie i przebiegu rozmowy.

W komunikacji jest to jeden z kluczowych choć najczęściej niedocenianych momentów, gdyż partnerzy  sygnalizują wtedy swoje podstawowe potrzeby.

Pierwsze wrażenie czasem okazuje się trafne, choć na pewno nigdy nie jest kompletne.

Jeżeli więc leży w Twoim interesie zachęcenie kogoś do współpracy i uniknięcie pułapki stereotypu – możesz zadbać o klimat Waszego kontaktu, dostrajając się w pełni do swego partnera i prowadząc go dyskretnie i konsekwentnie tam gdzie chcesz by doszedł. To pozwoli uniknąć nieporozumień i budową zaufanie. 

 

 

V. MOWA CIAŁA MOŻE POKAZAĆ WIĘCEJ NIŻ TYSIĄC SŁÓW

Gesty, mimika, postawa ciała są zaszyfrowanym językiem ciała. Ta  ,,niewerbalna komunikacja” człowieka ma wiele możliwości wyrażania, również wtedy, gdy on lub ona słowami wyraża coś zupełnie innego. Obowiązuje tutaj reguła spójności, tak by to co w środku było zgodne z tym co na zewnątrz. Nigdy jednak nie należy oceniać pojedynczego gestu samego w sobie. Mowa ciała ma swoją własną gramatykę i interpunkcję i nie ,,słowo” wyrwane z kontekstu, lecz dopiero całe ,,zdanie” złożone z gestów i postaw, nieświadomych sygnałów, wyłaniają prawdziwe i pełne przesłanie mowy ciała.

 

1.      PRAKTYCZNE ZASTOSOWANIE STREF DYSTANSU.

2.      ŚWIADOME ZASTSOWANIE DŁONI.

3.      GESTY RĘKI I RAMIENIA.

4.      BARIERY RĄK I NÓG.

5.      SYGNAŁY DAWANE OCZAMI.

6.      GESTY TERYTORIALNE.

7.      SPOSÓB TRZYMANIA SYLWETKI.

 

 V. KOMUNIKACJA WERBALNA

Jest tu mowa o sile języka. Traktuje on o potrzebie upewnienia się, czy mówimy to, co chcieliśmy powiedzieć, rozumienia tak jasno jak tylko to możliwe, co inni mają na myśli i umożliwienia zrozumienia tego, co oni sami myślą.       Słowa są tanie: mowa płynie, nic nie kosztując, a przecież ma ona moc wywoływania obrazów, dźwięków i uczuć, o czym wie każdy poeta i specjalista od reklamy. Mogą one tworzyć i niszczyć relacje, zrywać kontakty dyplomatyczne, prowokować pojedynki i wojny.

      Język jest narzędziem ; komunikacji i dlatego słowa znaczą tylko to, co ludzie uzgodnili, że znaczą. Jest to wspólny sposób komunikowania sensu naszych doświadczeń. Bez niego nie byłoby podstawy dla społeczności takiej, jaką znamy.

    Myślimy, mówimy i komunikujemy się z otoczeniem głównie przy pomocy jednego preferowanego systemu reprezentacji sensoryczne, wiele słów związanych jest z określonym zmysłem: wzroku, słuchu, czucia. Kiedy nawiązujecie kontakt z jakąś osobą, ona myśli w jednym z trzech systemów reprezentacji: generuje wyobrażenia wzrokowe albo ma odczucia lub słyszy dźwięki.

     W procesie komunikacji niezbędne jest więc poznawanie i używanie języka twojego partnera. W przeciwnym wypadku to jest tak jakby mówiono trzema różnymi językami, a żaden z nich nie był zrozumiale słyszany i dobrze rozumiany.

 

 

VII. REGUŁY KONSTRUKTYWNEGO POROZUMIEWANIA SIĘ

NIE OCENIAJ

NIE UOGÓLNIAJ

NIE INTERPRETUJ

NIE DAWAJ DOBRYCH RAD

DAJ SIĘ POZNAĆ

KONCENTRUJ SIĘ NA PARTNERZE

POZNAJ PARTNERA

PRZEKAZUJ INFORMACJE ZWROTNE

 

 

       NADAWCO

        ODBIORCO  

Oddzielaj sprawy ważne od mniej ważnych

Nie przeszkadzaj

Mów do partnera a nie o nim 

Daj czas i uwagę

Wyrażaj potrzeby, obawy, uczucia  

Sprawdzaj czy dobrze rozumiesz

 

 

,,Narzędzia” skutecznego słuchania

 

 

A.   DOSTROJENIE

- pozycja ciała
  - tempo i siła mówienia
- odniesienie do nastroju partnera
poziom oddechowy       

B.    PARAFRAZA

 - uwaga
  - zainteresowanie
 - zrozumienie

- odniesienie do tematu

C.    PROWADZENIE

 - utrzymanie dostrojenia
 

 - porządkowanie chaotycznych wypowiedzi

- ośmielanie
- zadawanie pytań